Model Vrooma-Yettona-Jago czyli wskazówka decyzyjności dla liderów

Po rozmowach z klientami poczuliśmy potrzebę odsunięcia im wskazówki odnośnie stylów podejmowania decyzji w zależności od sytuacji. 

 

Victor Vroom i Philip Yetton zaproponowali model przywództwa partypacyjnego, które zostało zrewidowane przez samego Vrooma i Arthura G.Jago. Model opisuje związek między przywództwem a uczestnictwem. Zyskał on dużą popularność w dziedzinie zarządzania ze względu na uwzględnienie różnorodności sytuacji, co pozwala liderom uelastycznić podejście do pojedynczych problemów. Po drugie, model krzewi współuczestnictwo pracowników co zwiększa poczucie odpowiedzialności i wpływu.

 

Istnieje 5 różnych typów przywództwa w zależności od stopnia partycypacji podwładnych oraz sposobu kierowania zadaniem i podejmowania decyzji:

 

Styl podejmowania decyzji/Przywództwo Osoba/osoby podejmujące decyzje Kiedy zastosować 
Autokratyczny I/Przywództwo hierarchiczne Lider sam, bez konsultacji z podwładnymi podejmuje decyzje.  Lider posiada wszystkie informacje i potrzebna jest szybka decyzja
Autokratyczny II/Przywództwo pasywne Lider sam podejmuje decyzje i informuje o niej podwładnych. Lider nie ma pełnego zaufania do podwładnych, ale chce poznać ich perspektywę.
Konsultacyjny I/przywództwo adaptacyjne Lider zbiera sugestie od pracowników, ale ostatecznie sam podejmuje decyzje. Lider chce zaangażować pracowników, ale zakłada, że ich zdanie nie będzie decydujące.
Konsultacyjny II/ Przywództwo wspólne Lider konsultuje się z pracownikami, uwzględniając ich opinie przy podejmowaniu decyzji, ale ostatecznie sam ja podejmuje. Lider uwzględnia perspektywy pracowników, ma pełne zaufanie do ich wiedzy i doświadczenia.
Grupowy/Przywództwo większościowe Lider angażuje pracowników w proces podejmowania decyzji i podejmują ją wspólnie. Rolą lidera jest moderacja dyskusji. Lider jest pewny, że pracownicy mają odpowiednie umiejętności i wiedzę aby wspólnie podjąć decyzję.

 

Jakie są zalety zastosowania powyższego modelu?

 

  1. Wygenerowanie większej liczby alternatyw wynikającej z zaangażowania w proces decyzyjny większej liczby osób. 
  2. Zwiększa satysfakcję pracowników, którzy czują się wysłuchani i docenieni.
  3. Zwiększa zaangażowanie pracowników w życie firmy co przekłada się na współpracę w jej interesie. 
  4. Zjednoczenie pracowników w celu osiągnięcia wspólnego wyników dla firmy.
  5. Podjęcie najlepszej decyzji dla firmy

Jakie są wady metody?

 

  1. Potrzeba większej ilości czasu na spotkania i dyskusje.
  2. Nierównomierny wpływ niektórych pracowników wynikające z ich pewności siebie czy typu osobowości. 
  3. Podwyższone ryzyko nieporozumień między pracownikami mającymi różne zdania. Przy wybraniu przez lidera przywództwa grupowego konieczna jest świadomość pracowników odnośnie niemożliwości zrealizowania wszystkich postulatów.

Autor:

Ewelina Wysocka, Project Manager w pracujmniej.pl. Uwielbia czytać książki i porządkować zawartą w nich wiedzę w przystępny sposób  dlatego w naszym zespole zajmuje się tworzeniem treści. Odpowiada również za organizację projektów szkoleniowych. Oprócz zainteresowania psychologią i rozwojem osobistym jej pasją jest biohacking.

Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn